جایگاه اسکندر بیک منشی در تاریخ نگاری عصر صفوی

تاریخ نویسی عصر صفویه ، از جمله موضوعاتی است که به دلیل نظام تمرکز یافته صفویه در ابعاد صفویه در ابعاد سیاسی، مذهبی ، اجتماعی و دیوانی ، به ویژه در عصر شاه عباس اول ، دستخوش تحولات مهمی شده است . از آنجا که شرح این نظام متمرکز ، در تاریخ عالم آرای عباسی ، به خوبی انعکاس یافته و تاکنون مورد توجه ویژه بسیاری از مورخان پس از خود بوده است ، در این رساله سعی بر این بوده است که با نقد و بررسی این تاریخ و نیز سنجش روایات آن با تواریخ قبل و بعد از آن به جایگاه اسکندر بیک منشی درتاریخ نویسی عصر صفوی پی ببریم و به تبیین این مساله بپردازیم که آیا وی ، مبدع سبکی جدید درتاریخ نگاری بود یا دنباله رو روش مورخان پیشین بوده است؟